Dungeons & Drugs

Σαν DM περιγράφω συχνά ότι υπάρχουν ναργιλέδες ή άτομα να καπνίζουν σε διάφορα περίεργα καταγώγια, ταβερνεία ή οίκους ανοχής που επισκέπτονταν κατά καιρούς οι χαρακτήρες τους και το έχω περάσει, με έναν τρόπο, σαν φυσιολογικό μέρος του κόσμου. Μια φορά ένας άρχοντας τους χάρισε έως ανταμοιβή (αλλά αυτοί τελικά δεν το πήραν για άλλους λογούς) ένα μικρο σκάφος με έναν τόνο περίπου φρέσκο “Διαβολόχορτο” (κάτι σαν μαριχουάνα).

Καλά όλα αυτά, οι περιγραφές και η πλάκα όταν κάποιος από τους Χαρακτήρες τους είναι λιγάκι “εκτός” και προσπαθεί να ανταπεξέλθει, αλλά αυτό πως το μεταφράζει κάποιος σε Μηχανικά του παιχνιδιού ;

Για τους αυτούς που έχουν διαβάσει συγκεκριμένα βιβλία της 3.Χ, δηλαδή το Book Of Vile Darkness και το Lords Of Madness θα έχουν βρει μερικά παραδείγματα για “ουσίες” και το πως μεταφράζονται μέσα στο σύστημα καθώς και πως μπορούν να μεταφερθούν μέσα στον κόσμο. Στην 4η όμως δεν έχω βρει κάτι, είτε από επίσημη πηγή, είτε από κάποια ανεπίσημη. Να τονίσω ότι δεν έχω διαβάσει ακόμα το Βook Of Vile Darkness για την 4η έκδοσή.

Τις πρώτες μέρες απλά έλεγα στους παίχτες να ρίξουν ένα Save d20 VS 10 και εάν πετύχει είσαι “εκτός” για λίγο αλλά ήρεμα και γλυκά, ενώ στην αποτυχία ότι δεν νιώθεις καθόλου καλά και έχεις άσχημες παραισθήσεις. Απλοϊκό, γρήγορο αλλά όχι τόσο δυναμικό όσο θα ήθελα.  Όποτε έριξα μια μάτια στο DMG της 4ης στο κεφάλαιο με τις Αρρώστιες (σελίδα 49) για να πάρω καμιά ιδέα, γιατί το πιο λογικό πράγμα για εμένα ήταν να συμπεριφέρονται στο σώμα ενός χαρακτήρα σαν αρρώστιες.

Η βασική ιδέα της 4ης για τις αρρώστιες είναι ότι κάνουν επίθεση στο Fortitude και ότι εάν πετύχουν ξεκινάνε με μια Βασική Φάση και μετά ο Χαρακτήρας ρίχνει Saves και ανάλογα με το εάν πετυχαίνει ή όχι βελτιώνετε ή αντίστοιχα χειροτερεύει η κατάσταση του.

Έτσι κάπως το σχεδίασα και εγώ αλλά δεν θα ρίχνει το Save μετά από κάθε Μεγάλη Ανάπαυση (Extended Rest) αλλά μετά από κάθε Μικρή Ανάπαυση (Short Rest) ή όποτε ορίσει ο εκάστοτε DM.

“Διαβολόχορτο”
+12 vs Fortitude
Βελτίωση : DC 24 & πάνω
Διατήρηση : DC 19 έως 23
Χειροτέρευση : DC 18 & Κάτω

Πλήρης ανάρρωση: Δεν είναι άλλο επηρεασμένος από το Διαβολόχορτο

Βελτίωση: Η ζάλη έχει μειωθεί και οι αισθήσεις του επανήλθαν κοντά κανονικό. (-2 σε όλα τα Skill Checks & Attack Rolls). Έχει όμως μια ανεξέλεγκτη διψά και πεινά που την βάζει σαν προτεραιότητα.

Βασική φάση: Ο Χαρακτήρας έχει μια πολύ γλυκιά & ευχάριστη ζαλάδα, όμως έχει αρκετά μειωμένες αισθήσεις και αντίληψη και δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά (-4 σε όλα τα Skill Checks & Attack Rolls). Δεν νιώθει πεινά και διψά αλλά εάν φάει & πιει κάτι θα νιώσει καλύτερα (+2 στο roll ενάντια στο Endurance DC)
Όσο ο χαρακτήρας είναι στην βασική φάση μπορεί να ρίξει ένα d20 vs 10 και εάν το πετύχει να του δοθεί μια και μόνο στιγμή διαυγούς σκέψης και αντίληψης (+10 σε οπουδήποτε Skill Check).

Χειροτέρευση: Η ζάλη αρχίζει και γίνεται δυσάρεστη και οι αισθήσεις του μοιάζουν να καθυστερούν ή να μην εμφανίζονται καθόλου. (-8 στο Perception, -4 σε όλα τα Skills Checks & Attack Rolls & είναι σε κατάσταση Dazed). Επίσης ο Χαρακτήρας δεν μπορεί να καταλάβει πως λειτουργούν ακόμα και τα πιο απλά πράγματα και τρομοκρατείτε από το παραμικρό. Ακόμα νιώθει πεινά και διψά αλλά εάν φάει & πιει κάτι θα νιώσει λίγο καλύτερα (+2 στο roll ενάντια στο Endurance DC).

Αυτός είναι ο βασικός σχεδιασμός που έχω κάνει σχετικά με αυτό το “Διαβολόχορτο” αλλά αφού μιλάμε για RPG έχω ήδη σκεφτεί και πως μπορεί να μπει σαν μέρος του κόσμου σε μια ιστορία, αν και δεν το έχω αναπτύξει ακόμα τόσο πολύ τεχνικά.

Το Άνθος του Αλλόκοσμου

“Το Άνθος του Αλλόκοσμου είναι ένα ελαφρός σπάνιο ανθεκτικό φυτό που χρειάζεται τα απόλυτος βασικά για να ευδοκιμήσει, καθαρό νερό, και πλούσιο χώμα. Συνήθως στην φύση βρίσκετε σε σκιερά μέρη και κοντά σε τρεχούμενα νερά.

Το ομώνυμο άνθος του είναι υπερβολικά ευαίσθητο, η μεγάλη και πολύωρη έκθεση στον ήλιο το μαραίνει πάρα πολύ γρήγορα σε σημείο που το ίδιο το φυτό το αποκόπτει και το απορρίπτει.
Την ιδιαίτερη ονομασία του την έχει αποκτήσει για δυο λογούς, ο πρώτος είναι δεκάδες φαρμακευτικής και αλχημικής φύσεως χρήσεις που έχει το ίδιο το φυτό και ο δεύτερος είναι από το ιδιαίτερο χρώμα του Άνθους του που ξεκίνα στο κέντρο του από σκούρο κόκκινο και καταλήγει σε φανταχτερό κόκκινο με διάσπαρτα και τυχαία στίγματα άσπρου στα πέταλα του.
Υπάρχει άλλη μια απόχρωση του, το Ήμερο Άνθος όπως το αποκαλούν οι αλχημιστές, που καλλιεργούνται σε κάποιου είδους οργανωμένα χωράφια και χώρους και αποκτούν ασθενές κόκκινες αποχρώσεις με στίγματα κίτρινου και δεν θεωρούνε τόσο ποιοτικά όσο οι άγριοι συγγενείς τους.
Η επικρατέστερη ονομασία του σε μερικές περιοχές είναι Διαβολόχορτο ή Δαιμονόχορτο, αν και συνήθως αποκαλούν έτσι τα φύλλα του και όχι το ίδιο το άνθος.
Φημολογείται ότι υπάρχει Άνθος με μπλε απόχρωση και πολλοί πληρώνουν αδρά για να αποκτήσουν ολόκληρο το φυτό με το άνθος και τα φύλλα του, μια και λέγετε ότι είναι πολύ πιο ποιοτικό από ότι το Άγριο.
Λέγετε επίσης ότι μια Λευκή ποικιλία καλλιεργείτε από αλχημιστές, σε μερικά μακρινά παλάτια και ότι βαθιά μέσα στα έγκατα της γης, υπάρχει μια Άγρια Μαύρη ποικιλία, αλλά δεν υπάρχουν ακριβής στοιχειά σχετικά με αυτές τις δυο και μπορεί απλά να είναι ανούσιες φήμες.

Το ίδιο το άνθος του έχει χρήση σαν ελαφρύς χαλαρωτικός και παραισθησιογόνος καπνός ναργιλέ. Η παρασκευή του είναι χρονοβόρα αλλά είναι από τις πιο ακριβοπληρωμένες απολαύσεις.
Τα άνθη, αφού πρώτα έχει καθαριστεί η γύρη τους, ρίχνονται σε μείγμα μελιού και κρασιού και μετά από μερικές ήμερες ωρίμανσης έχουν μετατρέπει στο “Δάκρυ του Άγγελου”, όπως το αποκαλούν, με χαλαρωτικές αλλά και έντονα ρεαλιστικές παραισθησιογόνες ιδιότητες.
Πολλοί πλούσιοι Άρχοντες καλλιεργούν και παρασκευάζουν τα δικά τους “Δάκρυα” χρησιμοποιώντας τα καλύτερα κρασιά και το πιο καθαρό ανθομελο, για τις πιο έντονες και ζωντανές εμπειρίες.
Τα άγρια άνθη τα αγοράζουν συνήθως πέντε ασημένια το ένα αλλά η τιμή ανεβαίνει εάν έχουν ακόμα γύρη επάνω τους.

Η γύρη του αποκαλείτε “Αγγελόσκονη” και είναι δυσεύρετη και πανάκριβη. Έχει ακαριαίες παρεσθησιογόνες ιδιότητες, εάν κάποιος την εισπνεύσει, σε σημείο οπού λέγετε ότι δεν είναι παραίσθηση αλλά κάποιου είδους αστρικής προβολής. Είναι ψυχολογικά εθιστική λόγο των πρωτόγνωρων αισθήσεων που προσφέρει.
Η τιμή της γύρης του είναι πάντα πολύ υψηλή, ξεκινώντας από είκοσι ασημένια το ένα και μόνο γραμμάριο. Στους Αλχημιστές η γύρη αυτή χρησιμεύει για την παρασκευή ενός πολύ δυνατού αναισθητικού κατάλληλο για ιατρικές χρήσεις.

Τα ελαφρός σαρκώδη φύλλα του περιέχουν ουσίες που έχουν θεραπευτικές, αναγηλτηκες αλλά και παραισθησιογόνες ιδιότητες ενώ από το ίδιο το άνθος του και την γύρη του μπορούν να παραχθούν κάποια πολύ ιδιαίτερα αλχημικά παρασκευάσματα.

Μια χρήση των φρέσκων φύλλων του φυτού, πέραν από καθαρά αλχημική, είναι η πολτοποίηση τους και ανάμιξη τους με λίγο καθαρό νερό. Εάν αναληφθούν σε πληγή επιταχύνουν την φυσική ίαση της και ανακουφίζουν τον πόνο.
Μειονέκτημα όμως είναι ότι μετά από λίγες ώρες που φεύγουν αυτές οι ιδιότητες, ο ασθενής αρχίζει και έχει υψηλή εφίδρωση. Αυτή την αλοιφή την αποκαλούν οι Δρυΐδες το “Μαύρο Χάδι”.

Εάν κάποιος μασήσει τα πικρά φύλλα αυτού του άνθους θα αφομοιώσει με πολύ καλύτερο τρόπο τις ουσίες του φυτού και θα έχει ενεργεία και καθαρό μυαλό για λίγες ώρες.
Όμως όταν αρχίσουν και γίνονται άγευστα μετατρέπονται σε πάρα πολύ επικίνδυνα γιατί έχουν μείνει μόνο οι συμπυκνωμένες παραισθησιογόνες ουσίες που μπορεί να προκαλέσουν μια ελαφριά δηλητηρίαση με πολύ υψηλό πυρετό και έντονη εφίδρωση, που αν και σπάνια, μπορεί να καταλήξει θανατηφόρα, γι αυτό και απαγορεύετε η κατάποση τους.
Μερικοί Χωρικοί το αποκαλούν αυτό, το “Φιλί του Χάρου” η το “Φιλί της Μαύρης Χήρας” λόγο της επικινδυνότητας του.

Η πιο γνωστή χρήση των φύλλον είναι γνωστή έως “Διαβολόχορτο”. Τα αφήνουν να αποξηρανθούν στον ήλιο για περίπου δέκα ήμερες και μετά τα καπνίζουν έως χαλαρωτικό καπνό.
Δεν είναι τόσο εθιστικό όσο το άνθος ή τόσο επικίνδυνο όσο τα φρέσκα φύλλα αν και οι παραισθησιογόνες ουσίες του είναι ακόμα αρκετά ισχυρές, ενώ χαρίζει για μερικές στιγμές διαύγεια και ηρεμία σκέψης.

Η άξια του Άνθους, όπως αναφέρθηκε πιο πριν, έχει να κάνει με την ποιότητα του και την σπανιότητα του. Για τους αλχημιστές είναι από τα ποιο χρήσιμα φυτά λόγο της πληθώρας των ουσιών που περιεχέι και χρησιμεύει από το να φτιάξουν χαλαρωτικά αρωματικά κεριά εσωτερικού χώρου, μέχρι και φαρμακευτικά αναισθητικά και ουσίες βασανιστηρίων.
Οι αλχημιστές πληρώνουν Είκοσι Ασημένια το ένα κιλό φρέσκα φύλλα και Δέκα τα ξερά ενώ για ολόκληρο το φυτό, μαζί με την ριζά, μέχρι και Δέκα Χρυσά.
Φυσικά οι τιμές πολλαπλασιάζονται εάν είναι τα σπάνια Μπλε ή τα μυθικά άσπρα και μαύρα και πέφτουν λιγότερο από το ένα τρίτο εάν είναι από τα Ήμερα που είναι μαζικής παράγωγης μπορείς να τα βρεις παντού.

Συνήθως το Ήμερο Άνθος του Αλλόκοσμου καλλιεργείτε από τους κάτοικους και τους χωρικούς για τα φύλλα του και τις χαλαρωτικές του ιδιότητες.
Σε μερικά μικρά βασιλιά είναι ένα από τα κυρία είδη εμπορίου, ενώ σε μερικά είναι απαγορευμένο και παράνομο και σε εκείνα τα βασιλεία συνήθως το καλλιεργούν κρυφά μερικοί άρχοντες και οι αλχημιστές καλοπληρώνουν για λίγα μόνο φύλλα του”

Είναι στο χέρι σας τώρα με τις ιδέες που σας δίνω και να το βάλετε μέσα στον κόσμο σας και να το κάνετε μέρος του, όπως έκανα και εγώ.
Καλή συνεχεία και καλές παρτίδες.

Υ.Γ. : Αν ψάξετε στο Internet την ονομασία Διαβολοχωρτο ή Devilweed θα βρείτε για το πραγματικό φυτό Detura. Δεν το βάσισα σε αυτό, ήταν τυχαίος σχεδιασμός.